Vandaag is het dan zover.......de laatste (vakantie) dag in Kaapstad en Zuid-Afrika. We mogen uitslapen want de koffers hoeven pas om 09:00 op de gang te staan dus lekker rustig aan douchen, aankleden, ontbijten en inpakken. We gaan eerst met de groep een rondje lopen door Bo-Kaap, dit is de Maleisische buurt in Kaapstad met allerlei leuke gekleurde huizen en 5 moskeeën. Vervolgens met de bus op naar het Kasteel. Dit kasteel staat nu vlakbij Strand straat wat vroeger echt aan het water lag maar nu door drooglegging van de stad niet meer. We lopen langs de bibliotheek over verschillende marktjes waaronder de bloemenmarkt om vervolgens bij de oudste cathedraal van Kaapstad uit te komen waar Desmond Tutu aartsbisschop is geweest. Als we door de Compagnie Tuinen lopen zien we allemaal eekhoorns, de tuin zelf is heel mooi aangelegde met op het eind de VOC moestuin. Met de bus gaan we op weg naar het Victoria & Alfred waterfront waarvandaan we de boot gaan pakken naar Robbeneiland. Eerst nog even een broodje eten en dan op naar de boot wat een catamaran blijkt te zijn. De overtocht duurt zo'n 40 minuten en in het begin voelen we nog niet zo veel maar zodra je een stuk de haven uit bent ga je de golven voelen, sommige zijn best hoog wat dan dat gekke gevoel in je buik geeft. We lopen heen en weer maar om foto's te nemen maar blijven uiteindelijk achterin staan ook vanwege de ruwe golven. Als we de haven van Robbeneiland in komen zien we een hele hoop vogels vliegen en op de kade zitten. De rondleiding begint met een bustour over het eiland in een hele oude smalle bus. We rijden langs de maximum bewaakte gevangenis waar we straks binnen gaan kijken, langs de lepra begraafplaats, de minimum bewaakte gevangenis, 2 kerken en langs 'het dorp' waar nu nog mensen wonen, hier wonen zelfs oud gevangene en oud bewakers naast elkaar ook zien we de 'werkplek' waar de gevangenen moesten werken. Dit is een soort grot waar ze steen moesten hakken en verplaatsen voor de wegen en gebouwen op Robbeneiland. De rondleiding in de gevangenis krijgen we van een oud gedetineerde die hier 5 jaar heeft gezeten in 1977. Hij heeft dus ook met Nelson Mandela tegelijk gezeten maar hij wist toen niet hoe hij eruit zag omdat ze geen tv thuis hadden. We beginnen bij de 'receptie' waar iedereen werdt ingedeeld op misdaad, geloof en ras. Een stukje verderop zien we een aantal brieven hangen die zijn gecensureerd door de bewakers omdat je als gedetineerde niks mocht vertellen over je verblijf in de gevangenis en de post die je ontving mocht geen politieke teksten bevatten. We lopen door de binnenplaatsen en naar verschillende celblokken, ook zien we de cel waar Mandela zelf heeft gezeten. De cellen zijn erg klein en ze sliepen op matjes op een vochtige grond. Later kwamen er wel bedden met slaapzalen waar 24 gedetineerde tegelijkertijd moesten slapen. De boottocht terug is een ruwe, de zee is best wild, we hebben op Robbeneiland ook het luchtalarm gehoord en dat betekend dat er geen afvaarten meer naar Robbeneiland toe gaan maar alleen nog maar van het eiland af i.v.m. de weersomstandigheden. Net iets na vijven zijn we in het restaurant City Grill waar we ons afscheidsdiner hebben. Eerst houdt 1 van onze reisgenoten een speech en iedereen komt aan bod, JC en Steve worden bedankt en die houden dan ook nog een korte speech. Het eten is prima! Als toetje krijgen we te horen dat onze vlucht vertraagd is, we vliegen nu morgen ochtend om 04:20 terug i.p.v. 22:55 vanavond. Steve gaat meteen bellen en regelt dat we hotel kamers krijgen zodat we in ieder geval nog wat kunnen uitrusten en ons op kunnen frissen voor de vlucht naar huis. Dan maar net z'n allen gaan zingen 'we gaan nog niet naar huis' in de bus om de stemming erin te houden.